ថ្ងៃទី ០៩ រៀងរាល់ខែ ពុំមែនជាថ្ងៃកំណើតរបស់កូនខ្ញុំទេ តែជាថ្ងៃដែលគេចូលផ្ទះ ដំបូង គេកើតនៅថ្ងៃទី ០៨ ។ ពួកយើង គេងបានមួយយប់ប៉ុណ្ណោះ សម្រេចចិត្តសុំពេទ្យត្រលប់មកសម្រាកនៅផ្ទះវិញ ព្រោះវាស្រួលដេកពួន ។
ថ្ងៃនេះ (០៩ មិថុនា) កូនយុត្តចម្រើនវ័យបាន ៩ខែគត់ ល្ងាចនេះម៉ាក់អាអូនចង់បញ្ច្រកថ្នាំបាត់រាគ គេក៏ល្វីងមាត់ពុំព្រមញ៉ាំទឹកដោះគោសោះ រហូតខ្លាចដប និងខឹងម៉ាក់ជាខ្លាំង យំពុំបាត់សោះ ។ ខ្ញុំលើកកូនព រៀងអន់យំបន្តិច (ធម្មតាកូនចូលចិត្តប៉ាជាងម៉ាក់ តាមប៉ាជាងម៉ាក់) ខ្ញុំសង្កេតទឹកមុខកូន គេសម្លឹងទៅក្រៅផ្ទះញឹកញាប់តាមទ្វារមុខ ។ តាមអារម្មណ៍ខ្ញុំ ខ្ញុំសង្ស័យថាមានអ្វីមួយនៅក្រៅផ្ទះប្រាកដដែលខ្ញុំមិនដឹង ខ្ញុំគ្រាន់តែសង្ស័យប៉ុននោះ ។ ខ្ញុំប្រាប់ប្រពន្ធខ្ញុំថា មានមនុស្សនៅខាងក្រៅចាំមើលកូនយើងហើយ បានកូនយំមិនបាត់ លោកយាយក៏រវល់ទៀត ។ ប្រពន្ធខ្ញុំប្រាប់ឲ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីម្យ៉ាង ខ្ញុំក៏គិតចេញថាត្រូវធ្វើអ្វីលឿនៗផងដែរ ។ ខ្ញុំមិនខ្វល់ថាពួកគេជាសាច់ញាតិ ឬជនតៃហោងពីខាងណាទេ ធ្លាប់មានគេប្រាប់ថា ឲ្យបោះសាច់ បោះចំណី ទៅក្បែរៗផ្ទះឲ្យគេស៊ីទៅវាចប់ហើយ ព្រោះប្រាកដជាមានខ្មោចអត់ឃ្លានមកសុំអ្វីស៊ីហើយ ។ ខ្ញុំបោះសាច់ងៀត ទៅចំហៀងផ្ទះ ត្រីចៀនមួយទៅមុខផ្ទះ លើសនេះទៀតខ្ញុំបានអុជធូប មុខផ្ទះមួយដើមខាងឆ្វេង មួយដើមខាងស្ដាំ អមដោយសាច់ចៀន ម្ខាងមួយដុំផង ក្នុងផ្ទះខ្ញុំអុជសុំខមាលទោសពីកុងម៉ាក្រែងមានអ្វីឆ្គាំឆ្គងមិនសមរម្យ ។ ខណៈពេលនោះ លោកយាយមកពចៅ លួងៗក៏បាត់យំទៅ ហើយក៏គេងលក់ ។
អ្នកអាចគិតថា ខ្ញុំធ្វើអ្វីផ្ដេសផ្ដាស តែអ្វីដែលយើងមើលមិនឃើញ អាចមានមែន ។ ហើយអ្នកសាកគិតទៅមើលថាកូនខ្ញុំគេងស្ងប់ទៅមកពីមូលហេតុអ្វី?
ប្រពន្ធខ្ញុំថា យាយតាខាងនោះ (បន្ទាយមានជ័យ) នឹកខ្លាំងហើយ បានមានរឿងដូច្នេះ មុនអាអូនយំគាត់ខលមកលេងមួយសន្ទុះ ។
និយាយរួម រឿងហេតុវាចេះតែកើតឡើងផ្សំៗគ្នា ខ្ញុំថាអាគមផ្សំអាយ៉ុសទេ!
ធ្លាប់មានអព្ភូតហេតុកើតម្ដង អំពីម៉ោងដែលកូនខ្ញុំចាប់កំណើត ខ្ញុំនឹងអធិប្បាយឲ្យស្ដាប់ណា ប្រាកដជាមានអ្នកចង់ស្ដាប់ពីរឿងអរូបី ។
ពីប៉ាម្នាក់
Rath Series 
កាលមុនដូចអត់សូវជឿទេខ្ញុំ រឿងចឹងៗ ហេសហេ និយាយមែនណា តែដល់នឹកឃើញ កាលនាងកូនបងខ្ញុំនៅតូច បើវាយំមិនបាត់ ខ្ញុំយកកាំបិត ឬកន្ត្រៃ មកវាសចុះឡើង ស្រែកថា “ណែ ទៅណាទៅចុះ កុំមកជិតកូនអញវ៉ី!” នាងក៏បាត់យំ លែងរករឿងទៅ។ ដល់កូនក្រោយៗ ក៏មិនដែលយំកាចផ្ដេសផ្ដាសដែរ ។
មានរឿងមួយទៀត និយាយបែបវិទ្យសាស្ត្រម្ដង ចង់ប្រាប់ពីបទពិសោធផ្ទាល់ខ្លួន បើកូនយំមិនបាត់ កុំនៅមួយកន្លែង ឩ យើងនៅ បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ត្រូវនាំកូនទៅបន្ទប់គេង បើគេយំមិនបាត់ទៀត ត្រូវនាំគេទៅដូរកន្លែង ឡើងលើចុះក្រោមក៏បាន ចេញក្រៅក៏បាន ហើយសំខាន់បើកភ្លើងអោយភ្លឺពេញផ្ទះផង។ ជួនកាលកូនឈឺពោះ ឬ ពាក្យអង់គ្លេសថា colic វាច្រើនកើតលើកូនតូចៗ យំមិនដឹងហេតុ រក ធីហ្វីរ៉ាប់ លាបអោយបន្តិចទៅ ជួនក៏បាត់ដែរ។
o ប៉ុន្មានខែនេះ មាគេប្រាប់ឲ្យយកបន្លាស្អំ និងបន្លាដំបងយក្សមកដាក់លើក្បាលដំណេករបស់កូន គេប្រាប់ថារបស់ពីរមុខនេះបើកាលណាមុត គឺចុកឈឺខ្លាំងណាស់ ជាជាងកន្ត្រៃ កាំបិតទៅទៀត ។ រឿងសំខាន់ គឺពេលថ្ងៃឬពេលណាទាំងអស់កំឡុងកូននៅតូចដូច្នេះ គួរកុំ ឬគេមិនឲ្យសរសើរលើកជើងពេកទេ គេច្រើននិយាយពាក្យផ្ទុយវិញ បើឃើញស្អាត គេឲ្យថាអាក្រក់ណាស់ អាក្រក់ម៉េះវិញ ព្រោះក្មេង បើយើងស្រលាញ់គេក៏ស្រលាញ់ដែរ គឺគេបញ្ចៀសកុំឲ្យមានបញ្ហាម្ដាយដើមមកយកកូន ឬស្កន់ម្ដាយដើម ។
o រឿងជំងឺខូលីក (Colic) នេះខ្ញុំដឹងខ្លះៗដែរ តាមរយៈកុនថៃមួយរឿងចំណង “Colic” ឬ “ក្មេងឃើញខ្មោច” ហើយខ្ញុំចាំជានិច្ចនូវខ្លឹមសាររឿង ។ រឿងនេះ និយាយពីក្មេងដែលកើតមកភ្ជាប់បាបកម្មមកជាមួយ មានរឿងចម្លែកកើតចំពោះក្មេងនោះជានិច្ច រហូតព្រះសង្ឃម្នាក់មានសង្ឃដីកាប្រាប់ឪពុកក្មេងនោះថា “ចូរថែរក្សាកូនអ្នករហូតគេបានវ័យ១ខួប ទើបផុតកម្ម” ។ មកផ្ទះវិញ គេក៏ធ្វើពិធីរំដោះគ្រោះ ពីកូនឲ្យចម្លងចូលមកខ្លួនដែលជាឪពុកវិញ ។ ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយ គេក៏មានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍យ៉ាងប្រាកដ ហើយក្មេងពុំដែលកើតហេតុភេទអ្វីមកយារយីឡើយ លើកលែងតែបុគ្គលស្និទ្ធស្នាលទាំងឡាយប៉ុននោះដែលតែងតែជួបគ្រោះមិនលស់សោះ ។ ក្មេងជាបុព្វហេតុនៃរឿងគ្រោះថ្នាក់ និយាយឲ្យស្រួលស្ដាប់ ឲ្យតែដឹងថានឹងមានរឿងអ្វី ក្មេងនោះតែងតែយំ ។
o ងាកមកបែបវិទ្យាសាស្ត្រវិញ គ្រាដែលម្ដាយក្មេងនោះមានគភ៌ នាងតែងតែជក់បារី សេពសុរាបែបមនុស្សHighShow ហើយនាងតែងពិបាកចិត្តជាមួយប្ដីនាង ព្រោះតែរឿងមានកូន និងរឿងនឹងទៅនៅផ្ទះជាមួយម្ដាយក្មេក ។ ពេលកូនកើតមកមានសណ្ឋានដូចខ្ញុំរៀបរាប់ខាងលើ ។ នាងនិងប្ដីយកកូនទៅពេទ្យ ពេទ្យប្រាប់ថា រឿងចឹងចឹង យូរៗមានមួយ ក្មេងវាអ៊ីចេះអ៊ីចុះ ដុកទ័របង្ហាញអ្នកជំងឺមួយចំនួនដែលមានអាការៈខុសប្រក្រតី ហើយប្រាប់ថា ជាជំងឺខូលីក(Colic)
o ដោយសារខ្វះការយល់ដឹងខាងអបិយជំនឿ (ដូចពួកយើង) គេទាំងពីរអ្នកស្ទើរតែបាត់បង់កូនជាទីស្រលាញ់ទៅហើយ ។ កុំតែបងមានកូនធំៗហើយ កុំអីណែនាំឲ្យមើលរឿងហ្នឹង ។
ចង់មើលដែរ តើមានលីងចុចមើលទេ ដាក់អោយផងមើល៎
អូខេ! ហើយខ្ញុំកំពុងចាំអានរឿងអបិយជំនឿមួយនោះ! ចាំ… ចាំ… នៅតែចាំ…
good article and thank for sharing
រឿងcolic ?